Wind uit onverwachte hoek

Deelname aan windproject Flevoland

‘Kuifje in windmolenland’, zo hadden we dit verhaal kunnen noemen, als Frank Boon niet zo veel krullen had gehad…  Een leuk verhaal is het wel.

Toen wij al met ons hoofd in onze koffers zaten of de grens al over waren, kwamen Willemien en Frank ineens met een nieuw windplan aanzetten voor maar liefst 93 nieuw te bouwen windturbines. Daar hadden de gedeputeerden van Provinciale Staten van Flevoland namelijk op 17 juli j.l. hun goedkeuring aan gegeven.

Kan Zuiderlicht hier een wiekje of meer aan bijdragen? Met deze gedachte in het achterhoofd kregen we vrij plotseling een prachtige oude al draaiende molen in de schoot geworpen. Daar zijn wij vanaf vandaag allen mede-eigenaar van. Zo snel kan het gaan. Hoera!

Waarom Flevoland?

We hebben een aanvraag liggen bij onze eigen gedeputeerden van de Provincie Noord-Holland voor de realisatie van 6 molens, voor en door Amsterdammers.  In Amsterdam, zichtbaar vanaf het Centraal Station. Het zou prachtig zijn als we daar een akkoord voor krijgen, maar vooralsnog lijken onze gedeputeerden minder progressief waar het gaat om eigen, schone energie uit wind.

En wij hebben haast. Om de Metropoolregio Amsterdam op elke mogelijke manier op schone energie te krijgen.

Een stad heeft haar ommelanden nodig voor voedsel. Dat zelfde geldt voor energie. En wanneer door allerlei politieke regelgeving de directe omgeving (tijdelijk) minder geschikt lijkt zoeken we het verder op.

In de Flevopolder bleek de wind uit de goede richting te komen: binnen een week na het lezen van een berichtje over het windplan in Flevoland zaten Frank en Marinus al aan tafel met een aantal belanghebbende windcoöperaties.

Vandaag, nog geen anderhalve maand later, zijn we officieel mede-eigenaar van een windmolen. Samen met o.a. de Windvogel, Zee Energie, de Groene Reus en Zuiderwind hebben we een windmolen gekocht. Een molen die in ieder geval nog 5 jaar draait en energie levert.

Wie er net als Frank al heeft gedaan langs wil fietsen, hij staat aan de Gruttoweg 1 te Zeewolde.

Waarom een oude molen?

Nergens in Nederland worden nieuwe molens gerealiseerd als de oude, her en der verspreid staande, minder krachtige molens niet worden opgeruimd. Een oude molen geeft je daarmee het recht om straks mee te doen.

Wat we met het mede-eigendom vooral hebben bereikt is dat wij, als consortium van energiecoöperaties, nu aan tafel zitten en meedoen met de ontwikkeling van het grootste windpark van Nederland. Samen met 199 andere molen- en grondeigenaren.

Voor de realisatie is meer dan 80 miljoen euro aan eigen vermogen nodig. Leden van de diverse coöperaties kunnen hier een mooie bijdragen leveren.

Voorlopig hebben we als Zuiderlicht in deze eerste fase €15.000 betaald van een molen die in totaal €155.000 heeft gekost. We zouden kunnen zeggen dat wij, leden van Zuiderlicht nu samen een tiende molen bezitten.

Een rijdende trein

Een aantal collega energiecoöperaties was al bezig met de aankoop van de molen. Eén telefoontje van Frank was voldoende om aan te schuiven als gesprekspartner.

Dat maken we niet vaak mee bij Zuiderlicht: een rijdende trein waar we alleen nog maar op hoeven te springen. Met een coupé vol fijne, betrouwbare collega’s waar we graag dit avontuur mee aangaan.

Hoe nu verder en wat zijn de risico’s?

Als alles goed gaat worden er nog heel wat handtekeningen verzameld en vragen we eind 2017 de benodigde SDE-subsidie aan. In 2018 start de bouw. Hoewel Zuiderlicht dan niet van het toneel verdwijnt is de intentie van de participerende coöperaties dat vooral de lokale energiecoöperaties zicht ontwikkelen tot sterke spelers in de energietransitie.

De oude molen blijft in ieder geval nog 5 jaar draaien. De stroom leveren we de eerste drie jaar nog aan EON. Daarvoor ontvangt Zuiderlicht minimaal €10.000, maar waarschijnlijk meer, waardoor we mogelijk in 5 jaar al helemaal uit de kosten zijn. Wat we als alles goed gaat voor terug krijgen is een positie in een lucratief nieuw windpark.

Wanneer het plan toch nog ergens struikelt en het nieuwe windpark niet gerealiseerd wordt blijft de oude molen draaien. In dat geval kunnen we er een coöperatieve molen van maken waar leden de energie en uiteindelijk de WINDst uit halen.

Vermogen en productie

Het gaat om een Vestas V52, bouwjaar: 2002
Hij heeft een vermogen van 0,85 MW en een productie van bijna 1,7 mln kWh op jaarbasis.